Türkiye Cumhuriyeti yüz yaşını doldururken çok büyük bir felaketi daha tecrübe etti. 6 Şubat depremlerinde 50 binden fazla vatandaşımız yaşamını yitirirken milyonlarcası da evsiz, yurtsuz kaldı. Cumhuriyetin son yüz yılında, yedi ve üstü büyüklükte meydana gelen on beş deprem, toplamda 120 bin 517 vatandaşımızın vefatına neden olmuş ve yaklaşık 2 milyon 350 bin binanın da hasar almasıyla sonuçlanmıştır.
Her yaşanan deprem felaketinden sonra ülkenin birinci gündemi doğal olarak deprem oluyor. Alınması gereken önlemler detaylı bir şekilde tartışılıyor, planlamalar yapılıyor ancak pratikte bu önlemlerin yeterli olmadığı yeni bir deprem yaşandığında tekrar tekrar gün yüzüne çıkıyor. Ölen insanlar farklı, yıkılan binalar farklı ama bunun dışında bütün süreç tıpkı bir dejavu.
Ülkemizin deprem ülkesi olduğunu kanıksamamız ve dikey mimarinin bu coğrafyanın hem kültürel hem de coğrafi yapısına uygun olmadığını pratik etmemiz için kaç yüz bin kişinin daha ölmesini bekleyeceğiz? Birkaç müteahhidin, zengin iş adamının cebini biraz daha doldurmak için belediye-devlet kurumlarındaki sosyal ilişkilerini kullanarak bir şekilde onayını alıp inşa ettiği onlarca katlı, çimentosu demiri eksik yapıların devasa mezarlara dönüşümünü daha ne kadar tecrübe edeceğiz? İnsan yaşamının değeri artık birilerinin kişisel insafından daha çok devletin garantisi altına eylemsel olarak alınmalıdır. Yasal çerçeve buna göre belirlenip istisnasız her bireye karşı uygulanmalıdır.
Deprem bu ülkenin belki de en önemli “büyük resmi”dir. Ülkemizin her an gündeminde olması gereken önemli bir “güvenlik sorunu”dur. İllegal, usulsüz yapılar en başta insan yaşamına tehdit oluşturmakta, diğer yandan ülke ekonomisi ve sağlık sistemine yıllar sürecek bir yük getirmektedir. Depremden sonra yapılacaklardan, milli dayanışmadan daha çok depremin meydana getireceği hasarı asgariye indirecek yaklaşımların hayata geçirilmesi birinci önceliğimiz olmalıdır.
Hayatsağlık dergimizin yeni sayısında depremi ele almaya çalıştık. “Hayat” devam ediyor diyemiyoruz çünkü bir çoğumuz için etmiyor, edemiyor. Olanlardan ibret alıp geleceğimizi bu doğrultuda planlamak en büyük temennimiz.
Depremde kaybettiklerimize Allah’tan rahmet, geride kalanlara da sabır ve yaşama gücü duasıyla…